Jan – Ton Hendriks

Deze pagina bevat het liedje dat ik voor Jan schreef.

Hij houdt nog steeds van stoeien en leeft heel lekker fris
Maar Jantje wil niet groeien, hij wil blijven wie hij is

Soms roepen ze hé groeien! Maar hij beweegt gewoon niet mee
Hij houdt niet van bemoeien soms zegt hij gewoon NEE

Hij is niet meer de jongste en toch groeit ie niet
Hij laat alles gewoon komen zelfs zijn ergste verdriet

Hij weet als hij gaat liggen, alles uit zijn hoofd verdwijnt
Geen frons meer op zijn voorhoofd maar dat een lach verschijnt

Hij leeft nu wel wat langzamer zijn krachten nemen af
Maar als hij over straat huppelt doet ie nog steeds een beetje maf

Nu is hij 88 en niet de jongste meer
Maar groeien nee dat gaat niet hij wordt nooit een meneer

Hij leeft nu wel wat langzamer zijn krachten nemen af
Maar als over straat huppelt doet ie nog steeds een beetje maf

Hij staat nog steeds te bloeien en leeft heel lekker fris,
want Jantje wil niet groeien hij wil blijven wie hij is
Hij wil blijven tot hij was